بی خوابی شبانه نشانه چیست؟ روش های درمان سریع بی خوابی

آزمایش‌های تشخیصی برای بی‌خوابی

هیچ آزمایش مستقیمی برای تشخیص بی‌خوابی وجود ندارد. در عوض، آزمایش‌ها برای رد سایر بیماری‌هایی که علائمی مشابه بی‌خوابی دارند استفاده می‌شوند. رایج‌ترین آزمایش‌ها شامل موارد زیر هستند:

• بررسی آپنه خواب: این آزمایش معمولاً شامل مطالعه خواب شبانه در یک مرکز خواب (پلی‌سومنوگرافی) یا استفاده از یک دستگاه ارزیابی آپنه خواب در منزل است.
• اَکتی‌گرافی: این روش شامل استفاده از یک دستگاه پوشیدنی برای ثبت الگوی خواب و بیداری در طول چندین روز است.
• آزمون چندگانه تأخیر خواب (MSLT): این تست میزان خواب‌آلودگی فرد را در طول روز ارزیابی می‌کند.

بسته به علائم و شرایط فرد، ممکن است آزمایش‌های دیگری نیز لازم باشد. پزشک متخصص بهترین فرد برای توصیه آزمایش‌های مناسب بر اساس وضعیت شما است.

بی‌خوابی چگونه درمان می‌شود؟ آیا درمان قطعی دارد؟

چندین روش و درمان برای رفع بی‌خوابی وجود دارد که شامل ترکیبی از بهبود بهداشت خواب، درمان شناختی-رفتاری (CBT) و داروها می‌شود.

آیا بی‌خوابی به‌طور کامل از بین می‌رود؟

مدت زمان بی‌خوابی به علت زمینه‌ای و شدت آن بستگی دارد.

• بی‌خوابی حاد معمولاً با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی ظرف چند هفته برطرف می‌شود.
• بی‌خوابی مزمن (بیش از سه ماه) ممکن است به درمان‌های پزشکی نیاز داشته باشد.

روش‌های متعددی برای درمان بی‌خوابی وجود دارد که از تغییرات ساده در سبک زندگی و عادات خواب تا استفاده از داروهای مختلف را شامل می‌شود. مهم‌ترین روش‌های درمان بی‌خوابی عبارت‌اند از:

بهبود عادات خواب (بهداشت خواب):

ایجاد و رعایت یک برنامه خواب منظم و محیط مناسب برای خواب.

داروها:

استفاده از داروهایی که به خوابیدن یا حفظ خواب کمک می‌کنند، به‌ویژه داروهایی که وابستگی ایجاد نمی‌کنند و تأثیر منفی بر خواب ندارند.

مراقبت‌های روانشناختی:

دریافت درمان‌های روانشناسی و مشاوره برای مدیریت عوامل ذهنی و احساسی که ممکن است در بی‌خوابی نقش داشته باشند.

داروهایی که به خوابیدن یا حفظ خواب کمک می‌کنند:

انواع مختلفی از داروها می‌توانند به به خواب رفتن یا حفظ خواب کمک کنند. بسیاری از این داروها آرام‌بخش یا خواب‌آور هستند و شامل نسخه‌ای و بدون نسخه، داروهای مرتبط با سلامت روان و برخی مکمل‌های گیاهی می‌شوند.

به طور کلی، پزشک شما بهترین منبع اطلاعات درباره روش‌های درمانی، عوارض جانبی و تداخلات دارویی احتمالی است.

نکته مهم:

در حالی که داروها می‌توانند به خواب کمک کنند، برخی از آن‌ها ممکن است چرخه خواب شما را مختل کنند. کیفیت خواب، نه فقط مدت آن، اهمیت دارد. بنابراین، حتی داروهای بدون نسخه نیز باید با احتیاط مصرف شوند.

داروهای نسخه‌ای برای بی‌خوابی:

چندین گروه دارویی نسخه‌ای برای درمان بی‌خوابی وجود دارد. برخی از آن‌ها ممکن است در مناطق مختلف محدودیت قانونی داشته باشند.

داروهای کنترل‌شده:

• بنزودیازپین‌ها: مانند استازولام، کوئازپام (Doral®)، تمازپام (Restoril®) و تریازولام (Halcion®).
• داروهای گروه “Z” (از نظر عملکرد شبیه به بنزودیازپین‌ها هستند): مانند ازوپیکلون (Lunesta®)، زالپلون (Sonata®) و زولپیدم (Ambien®).
• مهارکننده‌های گیرنده اورکسین (DORA): اورکسین ماده‌ای در مغز است که بیداری را تحریک می‌کند. مهار این ماده به خوابیدن کمک می‌کند. نمونه‌ها شامل سوورکسنت (Belsomra®)، لمبورکسنت (Dayvigo®) و داری‌دو‌رکسنت (Quviviq®).
• داروهای ضد تشنج: مانند گاباپنتین (Neurontin®) و پره‌گابالین (Lyrica®)، که برای مشکلاتی مانند سندرم پای بی‌قرار مفید هستند.

داروهای غیرکنترل‌شده:

• داروهای ضدافسردگی آرام‌بخش: شامل داروهای سه‌حلقه‌ای مانند دوکسه‌پین (Silenor®)، آمی‌تریپتیلین (Elavil®) و ترازودون.
• ملاتونین و داروهای مرتبط: ملاتونین هورمونی است که مغز برای تنظیم چرخه خواب استفاده می‌کند. انواع با دوز بالا در نسخه‌های پزشکی وجود دارد، در حالی که دوزهای کمتر به‌صورت بدون نسخه در دسترس هستند. داروهای مصنوعی مشابه ملاتونین شامل راملتئون (Rozerem®) هستند.

توجه: بدون مشورت با پزشک، دوزهای بالاتر از ۱۰ میلی‌گرم ملاتونین مصرف نکنید، زیرا ممکن است مضر باشد.

داروهای بدون نسخه برای بی‌خوابی:

• آنتی‌هیستامین‌ها: برخی داروهای آلرژی مانند دیفن‌هیدرامین (ماده فعال در Benadryl®) و دوکسی‌لامین (با نام تجاری Unisom®) خاصیت خواب‌آوری دارند.

آیا بارداری می‌تواند بر خواب تأثیر بگذارد؟

بله، بارداری (و شرایط مرتبط با آن) می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت و میزان خواب تأثیر بگذارد. تغییرات جسمانی، هورمونی و روانی که در دوران بارداری رخ می‌دهند، ممکن است باعث به هم خوردن الگوی خواب و دشواری در به خواب رفتن یا ماندن در خواب شوند.

اگر در دوران بارداری با مشکلات خواب مواجه هستید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می‌تواند به شما کمک کند علت این مشکلات را بهتر درک کرده و راهکارهای مؤثری برای بهبود کیفیت خواب پیدا کنید.