اختلال اوتیسم یا ASDچیست؟
اوتیسم یک تفاوت در نحوه عملکرد مغز است که شکل تعامل فرد با دنیای اطرافش را تحت تأثیر قرار می دهد. این تفاوت ذاتی است و کودک با آن متولد می شود. اوتیسم هیچ ارتباطی با سبک فرزندپروری، نوع غذا، واکسن یا هر چیزی که کودک پس از تولد با آن مواجه شود ندارد .
اوتیسم به عنوان یک طیف در نظر گرفته می شود، زیرا شدت و نوع عالئم در افراد مختلف متفاوت است. برخی کودکان با اوتیسم می توانند زندگی روزمره خود را به خوبی مدیریت کنند، در حالی که برخی دیگر نیاز به حمایت های گسترده و مداوم دارند .
نشانه های اوتیسم در کودکن نوپا
- محدود بودن در غانوغون یا اشاره کردن تا سن 12 ماهگی
- نداشتن کلمات تک واژهای تا سن 16 ماهگی یا عبارات دوکلمه ای تا سن دو سالگی
- عدم پاسخ به شنیدن نام خود تا سن 12 ماهگی
- از دست دادن مهارتهای زبانی یا اجتماعی که قبالً به دست آورده بودند
- تماس چشمی محدود
- لبخند زدن یا پاسخ به دیگران بهصورت محدود
- محدود بودن در اشاره کردن، نشان دادن یا آوردن اشیا برای به اشتراک گذاشتن عالقه خود با دیگرا
نشانه هایی که ممکن است در کودکان بزرگ تر یا نوجوانان دیده شود:
ارتباط اجتماعی
- تفاوتهای زبانی که ممکن است شامل نبود کامل گفتار یا تأخیر در رشد زبان باشد
- درک محدود از گفتار دیگران، از جمله عبارات انتزاعی مانند اصطالحات عامیانه یا شوخی
- ناتوانی در درک یا استفاده از حرکات ساده، زبان بدن، تن صدا یا سایر نشانه های غیرکالمی مانند عدم درک اشاره دیگران به اشیا یا حالتهای صورت
- تکرار دقیق یا تقلید کلمات و صداها
- استفاده از زبانی صادقانه و مستقیم
- برقراری ارتباط بهتر با بزرگسالان نسبت به همسالان
تعامل اجتماعی
- مشکالت اجتماعی که ممکن است از بی علاقگی به همساالن تا دشواری در پاسخ به نشانه های اجتماعی ظریف متغیر باشد
- تماس چشمی محدود
- مشارکت محدود در بازی اجتماعی یا بازی های تخیلی
- دشواری در درک احساسات دیگران یا صحبت درباره احساسات خود
- مشکل در ایجاد و حفظ روابط
الگوهای رفتاری (رفتارها، روال ها، علایق، فعالیت ها) - حرکات تکراری، مانند تکان دادن دستها یا جلو و عقب رفتن
- استفاده تکراری از اشیا، مانند چرخاندن چرخ های یک ماشین اسباب بازی یا ردیف کردن اسباب بازیها
- زبان تکراری، مانند پرسیدن مکرر یک سؤال یا تکرار عبارتها و صداها
- علاقه شدید و مداوم به یک موضوع یا فعالیت
- تمرکز باال هنگام درگیر شدن با موضوع مورد علاقه
- ترجیح به روال ها یا مراسم خاص و ناراحت شدن از تغییرات
- الگوهای فکری خشک یا تکراری
- حساس بودن یا عالقه زیاد به ورودیهای حسی مانند صداها، تصاویر، بافتها یا بوها
- محدود بودن در انتخاب غذاها یا داشتن طیف غذایی کوچک
این ویژگی ها می توانند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشند و شدت آنها نیز در هر کودک متفاوت است.

اوتیسم در دختران و پسران
- اوتیسم گاهی در دختران و پسران به شکل متفاوتی ظاهر می شود .
دختران اوتیستیک ممکن است:
برخی از نشانه های اوتیسم را با تقلید رفتار و بازی دیگر کودکان پنهان کنند - در موقعیت های دشوار از جمع کناره گیری کنند
- در موقعیت های اجتماعی بهتر ظاهر شوند
- نشانههای کمتری از رفتارهای تکراری نشان دهند
- به همین دلیل، تشخیص اوتیسم در دختران ممکن است سخت تر باشد .
چه نقاط قوتی در افراد اوتیسم وجود دارد؟
نقاط قوت برای هر فرد منحصر به فرد است، و تحقیقات نشان دادهاند که افراد اوتیستیک دارای طیف وسیعی از نقاط قوت هستند.
ممکن است کودک شما دارای ویژگی های زیر باشد :
- توانایی بیان نظر خود یا “مخالفت با جمع” حتی اگر این کار محبوب نباشد .
- حس قوی از درست و غلط، که باعث می شود طبق اصول اخالقی خود عمل کنند حتی زمانی که کسی آن ها را تماشا
نمی کند . - توانایی بیان خود بهصورت مستقیم و صادقانه.
- استعداد در برقراری ارتباط با افراد در تمام سنین.
- توانایی تمرکز طوالنی مدت و کسب تخصص در یک موضوع.
- مهارت های قوی در استدلال غیرکلامی.
علل اوتیسم
تحقیقات نشان می دهد که اختالل طیف اوتیسم (ASD)از ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی ناشی می شود، که شامل عوامل اجتماعی
نیز می شود. این عوامل به نظر می رسد که خطر ابتال به اوتیسم را افزایش داده و نوع اوتیسمی را که کودک ممکن است دچار آن
شود، شکل می دهند. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشیم که افزایش خطر، به معنی علت نیست. بهعنوان مثال، برخی از
تغییرات ژنی که با اوتیسم مرتبط هستند، ممکن است در افرادی که این اختالل را ندارند نیز یافت شوند. بهطور مشابه، نه همه کسانی
که در معرض عوامل محیطی خطرزا برای اوتیسم قرار می گیرند، دچار این اختالل خواهند شد. در واقع، بیشتر آن ها دچار نخواهندشد .
چگونه تأثیرات ژنتیکی و محیطی باعث اوتیسم می شوند؟
اکثر این عوامل به نظر می رسد که جنبه های حیاتی توسعه اولیه مغز را تحت تأثیر قرار می دهند. بسیاری از ژنهای خطر اوتیسم بر شبکه های دیگر ژنها تأثیر میگذارند و بیان آنها را افزایش یا کاهش می دهند. برخی از این ژنها به نظر می رسد که بر نحوه ارتباط سلول های عصبی مغز (نورون ها) با یکدیگر تأثیر میگذارند. برخی دیگر ممکن است نحوه ارتباط مناطق مختلف مغز با یکدیگر را تحت تأثیر قرار دهند. تحقیقات همچنان در حال بررسی این تفاوتها است تا مداخالت و حمایتهایی را توسعه دهد که می تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد .
آیا واکسن ها باعث اوتیسم می شوند؟
واکسنها باعث اوتیسم نمی شوند. ممکن است زمان تشخیص اوتیسم با زمان بندی واکسن های توصیه شده برای کودکان و نوجوانان هم زمان شود، اما دانشمندان تحقیقات گستردهای در طول دو دهه گذشته انجام دادهاند تا مشخص کنند که هیچ ارتباطی بین واکسیناسیون های دوران کودکی و اوتیسم وجود ندارد. نتایج این تحقیقات روشن است: واکسنها باعث اوتیسم نمی شوند. عالوه بر
این، واکسیناسیون می تواند از کودکان در برابر بسیاری از بیماری های قابل پیشگیری مانند سرخک محافظت کند .
آیا اوتیسم ژنتیکی است؟
تحقیقات به ما می گوید که اوتیسم تمایل به داشتن سابقه خانوادگی دارد و یک تحلیل متا از ۷ مطالعه دوقلوها نشان می دهد که ۶۰ تا۹۰ درصد از خطر اوتیسم از ژنوم شما ناشی می شود. اگر شما فرزندی با اوتیسم داشته باشید، احتمال بیشتری وجود دارد که فرزند دیگری نیز اوتیستیک باشد. سایر اعضای خانواده شما نیز احتمالا فرزندی با ASD خواهند داشت.
تغییرات در ژنهای خاص یا ژنوم شما می تواند خطر ابتلا به اوتیسم را افزایش دهد. اگر یک والد یکی از این تغییرات ژنی را داشته باشد، ممکن است این تغییرات به فرزند منتقل شود )حتی اگر آن والد خود اوتیسم نداشته باشد(. برای برخی افراد، خطر بالا برای ASDممکن است با یک اختالل ژنتیکی مانند سندرم رت یا سندرم ایکس شکننده مرتبط باشد. در مورد بیشتر موارد اوتیسم، تغییرات متعدد در مناطق دیگر DNA شما می تواند خطر اختالل طیف اوتیسم را افزایش دهد. بیشتر این تغییرات DNA به تنهایی باعث اوتیسم نمی شوند، بلکه با بسیاری از ژنها و عوامل محیطی دیگر برای ایجاد اوتیسم همکاری می کنند .
اگر شما یا فرزندتان ASD دارید، پیشنهاد میکنیم که آزمایش ژنتیکی انجام دهید.
آزمایش ژنتیکی می تواند علت ژنتیکی اوتیسم شما یا فرزندتان را نشان دهد و جهشهای ژنی که ممکن است به شرایط همراه جدی مانند صرع مرتبط باشند را آشکار کند. آزمایش ژنتیکی می تواند اطالعات مفیدی به پزشکان بدهد تا بتوانند مداخالت بهتر و شخصی سازی شدهتری را ارائه دهند .
چه عوامل محیطی با اوتیسم مرتبط هستند؟
- طبق گزارشات موسسه ملی علوم بهداشت محیطی، برخی از تأثیرات محیطی ممکن است خطر اوتیسم را افزایش دهند :
سن باالی والدین - قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا یا سموم خاص در دوران بارداری
- چاقی مادر، دیابت یا اختالالت سیستم ایمنی
- زایمان زودرس یا وزن تولد بسیار پایین
- مشکالت هنگام زایمان که منجر به کمبود اکسیژن در مغز نوزاد می شود.
چه چیزی در فرآیند تشخیص اوتیسم دخیل است؟
تخصصی ترین متخصصان بهداشت تشخیص اوتیسم را از طریق صحبت با شما در مورد مشاهداتتان و تعامل با فرزندتان انجام می دهند. فرآیند تشخیص یک تالش تیمی است و شما و فرزندتان اعضای مرکزی این تیم هستید .
فرآیند دریافت تشخیص با یک غربالگری آغاز می شود. این صرفاً مجموعهای از سؤاالت است که پزشک کودک از شما می پرسد.
شما یک فرم را پر می کنید و سپس در مورد پاسخهای خود با پزشک صحبت می کنید. غربالگری اوتیسم در معاینات پزشکی کودک در ۱۸ ماهگی و ۲۴ ماهگی انجام می شود .
اگر پزشک کودک شما نشانههای ممکن از اوتیسم را متوجه شود، شما را به متخصصی که در تشخیص اوتیسم تخصص دارد،ارجاع خواهد داد. این متخصص با شما صحبت بیشتری خواهد کرد و زمانی را صرف مشاهده و تعامل با فرزندتان خواهد کرد. آنهابه دنبال عالئم خاصی هستند که معموالً در اوتیسم مشاهده میشوند .
متخصصان از معیارهای موجود در TR-5-DSMاستفاده می کنند. این راهنمای تشخیص عالئم را به دو دسته اصلی که قبالً به آن پرداخته شد تقسیم می کند: نحوه اجتماعی شدن کودک شما و نحوه رفتار او. بیایید کمی بیشتر درباره اینکه چگونه متخصصان به تشخیص می رسند صحبت کنیم.

معیارهای تشخیص اوتیسم
فرزند شما باید در هر سه زمینه اجتماعی زیر دچار مشکل باشد :
بازخورد اجتماعی-احساسی :
این ویژگی شامل تعامل های دوطرفه اجتماعی است. رایج ترین مثال یک مکالمه است. یک نفرچیزی می گوید و نفر دیگر پاسخ می دهد. کودکان اوتیستیک ممکن است کمتر از حد انتظار در چنین تعامل هایی شرکت کنند .
ارتباط غیرکالمی :
این شامل چیزهایی مانند تماس چشمی و زبان بدن است — حرکات و ژستهای ظریف که به کلمات ما معنا می دهند. کودکان اوتیستیک ممکن است این نشانه ها را به شیوه های مورد انتظار استفاده نکنند و یا ممکن است معنای آنها را از دیگران درک نکنند .
توسعه و حفظ روابط :
- این شامل جستجوی افراد برای گذراندن وقت با آنها و به اشتراکگذاری علایق است. همچنین شامل ارزیابی چگونگی نزدیک شدن به دیگران و اینکه کدام رفتارها در موقعیت های مختلف مناسب است. کودکان اوتیستیک ممکن است نتوانند دوستی ها را به شیوه ای که همسالان نوروتیپیک آنها انتظار دارند، آغاز یا حفظ کنند . و فرزند شما باید حداقل دو مورد از موارد زیر را داشته باشد:
درگیر شدن در حرکات تکراری، استفاده از اشیاء یا سخنرانی :این به معنی انجام یا گفتن یک چیز به طور مکرر، بیشتراز آنچه که انتظار می رود، است. به عنوان مثال، ممکن است فرزند شما به طور مکرر حرکات خاصی را با دست انجام دهد، یک قسمت از اسباببازی را حرکت دهد یا یک عبارت خاص را بگوید - اصرار بر حفظ روال یا روش های انجام کارها به یک شکل خاص :این به معنای تکیه شدید بر تکرار و مقاومت در برابر تغییر است. فرزند شما ممکن است بخواهد کارها را به روشی خاص یا به ترتیب خاصی انجام دهد و از تلاش برای انجام کارها به شیوه ای متفاوت ناراحت شود .
- داشتن علاقه ای بسیار شدید یا غیرمعمول :این به معنای عالقه به یک شیء یا موضوع است که از آنچه که انتظار می رود،شدیدتر یا بیشتر مشغول کننده است. به عنوان مثال، ممکن است شما از اینکه فرزندتان به کارتونهای قهرمانان ابرقهرمانی عالقهمند است تعجب نکنید، اما عالقه شدید به این معنی است که فرزند شما تنها می خواهد همان را تماشا یا در مورد آن صحبت کند .
- واکنش بیش از حد به دیدن، شنیدن و احساسات لمسی و/یا جستجو برای تجارب حسی :واکنش بیش از حد :واکنش بیش از حد به محرک ها به این معنی است که فرزند شما از جمعیت های شلوغ، صداهای بلند و بافتهای خاص احساس اضطراب یا ناراحتی می کند. از سوی دیگر، برخی از کودکان به دنبال تجربیات حسی می گردند زیرا در برابر آنچه در اطرافشان است احساس کمبود تحریک می کنند. این ممکن است شامل بو کشیدن یا لمس اشیاء خاص به مدت طولانی تر (یابیشتر از کودکان دیگر) باشد .
چه چیزی باید درباره درمان اوتیسم بدانم؟
از آنجایی که اوتیسم یک بیماری نیست، متخصصان آن را “درمان” نمیکنند. در واقع، اوتیسم چیزی نیست که “برطرف شود” یا “مداوا” شود. این تنها نحوه عملکرد مغز فرزند شماست و بخشی از هویت اوست که همیشه به شکل های مختلف باقی خواهد ماند —حتی اگر برخی ویژگی ها به مرور زمان کمتر یا بیشتر قابل توجه شوند .
اما متخصصان جنبههای اوتیسم را که ممکن است برای فرزند شما چالشبرانگیز باشد یا از به حداکثر رساندن نقاط قوتش جلوگیری کند، مدیریت می کنند. مدیریت اوتیسم شامل مجموعهای از درمانها است که به فرزند شما کمک می کند مهارت هایی مانند ارتباط اجتماعی را که برای حاال و آینده به آن ها نیاز دارند، بسازد. برخی از درمانها به شما و سایر اعضای خانواده استراتژی هایی را برای حمایت از فرزندتان آموزش می دهند. هرچه این حمایت زودتر آغاز شود (ایدهآل قبل از ۳ سالگی)، مزایای بیشتری برای فرزند شما در درازمدت خواهد داشت.
مثال هایی از درمان های خاص عبارتند از:
- درمانهای رفتاری، مانند تحلیل رفتار کاربردی(ABA)
- درمان خانواده
- درمان گفتار
- درمان شغلی
درمان شرایط همزمان با اوتیسم
- برخی از کودکان اوتیستیک شرایط دیگری دارند که نیاز به حمایت یا درمان دارند. شرایطی که ممکن است همراه با اوتیسم وجود داشته باشند شامل موارد زیر هستند :
اختالل کم توجهی/بیش فعالی(ADHD) - اختالالت اضطرابی
- اختالل در مصرف غذا به شیوه اجتنابی/محدودکننده(ARFID)
- اختالالت رفتاری یا اختالالت مقابل جویی
- اختالالت دوقطبی
- اختالالت افسردگی
- مشکالت گوارشی، مانند یبوست
- صرع
- ناتوانی های ذهنی
- اختالل وسواس اجباری(OCD)
- اختالالت طیف اسکیزوفرنی
- اختالالت خواب
روش های درمان اضطراب در کودکان را در این مقاله مطالعه کنید.
متخصصان این شرایط را با استفاده از درمانهایی مانند موارد زیر مدیریت یا درمان میکنند :
- درمان شناختی رفتاری(CBT)
- داروها
- ارجاع برای حمایت آموزشی — به عنوان مثال، ایجاد یک برنامه آموزشی فردی (IEP )برای برآوردن نیازهای یادگیری فرزند شما